ច្បាប់ស្តីពីរបបសន្តិសុខសង្គម

    ច្បាប់ស្តីពីរបបសន្តិសុខសង្គម ត្រូវបានរៀបចំឡើងក្នុងគោលបំណងបង្កើតឲ្យមានរបបសន្តិសុខសង្គមនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា ដើម្បីធានាឲ្យមានសមធម៌និងសាមគ្គីធម៌សង្គម និងដើម្បីលើកកម្ពស់សុខុមាលភាព និងជីវភាពរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ។

     ច្បាប់នេះមានគោលដៅកំណត់អំពីគោលការណ៍ទូទៅ បែបបទយន្តការ អនុវត្ត និងប្រព័ន្ធគ្រប់គ្រងរបបសន្តិសុខសង្គមនៃព្រះរាជាណាចក្រកម្ពុជា ដែលរួមមានផ្នែកប្រាក់សោធន ផ្នែកថែទាំសុខភាព ផ្នែកហានិភ័យការងារ និងផ្នែកនិកម្មភាពការងារ។

    ច្បាប់នេះអនុវត្តចំពោះបុគ្គលដែលស្ថិតនៅក្នុងវិស័យសាធារណៈ បុគ្គលទាំងឡាយដែលស្ថិតនៅក្រោមបទបញ្ញត្តិនៃច្បាប់ស្តីពីការងារ ដោយរួមបញ្ជូលទាំងបុគ្គលិកធ្វើការតាមផ្លូវអាកាស និងនាវាសមុទ្រ ព្រមទាំងអ្នក បម្រើក្នុងផ្ទះ បុគ្គលស្វ័យនិយោជន៍ ហើយមិនអនុវត្តលើយោធននៃកងយោធពលខេមរភូមិន្ទ ដែលមានកំណត់ដោយលិខិតបទដ្ឋានគតិយុត្តដោយឡែកនោះឡើយ។

    ច្បាប់នេះត្រូវបានបែងចែកជា ១១ ជំពូក និង១០៧ មាត្រា ដែលរួមមាន ៖ ជំពូកទី១ បទបញ្ញត្តីទូទៅ ជំពូកទី២ គោលការណ៍ទូទៅនៃរបបសន្តិសុខសង្គម ជំពូកទី៣ ស្ថាប័នមានសមត្ថកិច្ច ជំពូកទី៤ របបសន្តិសុខសង្គមផ្នែកប្រាក់សោធន ជំពូកទី៥ របបសន្តិសុខសង្គមផ្នែកថៃទាំសុខភាព ជំពូកទី៦ របបសន្តិសុខសង្គមផ្នែកហានិភ័យការងារ  ជំពូកទី៧ របបសន្តិសុខសង្គមផ្នែកនិកម្មភាពការងារ ជំពូកទី៨ សហវិធាន ជំពូកទី៩ ទោសប្បញ្ញត្តិ ជំពូកទី១០ អន្តរប្បញ្ញត្តិ ជំពូកទី១១ អវសានប្បញ្ញត្តិ។

     ច្បាប់នេះត្រូវបាន រដ្ឋសភាអនុម័តកាលពីថ្ងៃទី៨ ខែតុលា ឆ្នាំ២០១៩ នាសម័យប្រជុំរដ្ឋសភាលើកទី៣ នីតិកាលទី៦ ហើយដែលព្រឹទ្ធសភាបានពិនិត្យចប់សព្វគ្រប់លើទម្រង់ និងគតិច្បាប់ទាំងស្រុងកាលពីថ្ងៃទី១៨ ខែតុលា ឆ្នាំ២០១៩ នាសម័យប្រជុំជាវិសាមញ្ញនីតិកាលទី៤ ហើយត្រូវបានព្រះមហាក្សត្រឡាយព្រះហស្តលេខាប្រកាសឲ្យប្រើនៅថ្ងៃទី០២ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៩។

សូមចុចលីងខាងក្រោមដើមទាញយកឯកសារ ៖

http://national-assembly.org.kh/ViewLawFile.aspx?LawDID=573